Aslında iğrenç bir insanım

Kurtarılmak istemiyordum.
Hala aynaya baktığımda başka bir kadını görmek benim sorunumdu.
Kimseyi sevemiyor olmak benim sorumdu.
Bazı insanlardan değer bekleyişim bunca zaman ve bulamayınca bi anda kayboluşum benim sorunumdu.
Belki biraz da onların sorunu.
Diğer insanlar gibi üzen tarafa bir bağlılık hissedip verilen o ufak mutluluklar için hayatımı heba edememek benim sorunumdu.
İyileşmeyi reddedişim benim sorunumdu.
Bunca zamam battım, bu benim.
Yükselmek her zaman basit bir çözümdür.
Batmak istiyordum.
O iğrenç katranda nefes alınacak boşluklar için debelenmek benim sorunumdu.
Hayatta bir yerde duraklıyordum. Üstüme yeni bir kılıf geçiriyor ve bunları geliştiriyordum. Sonra yaşamaya devam.
Şimdilik taze yetişkin bir kılıftaydım, ergenlik heyecanımı yavaş yavaş atıyor, insanları 14 yaşımdan 22 yaşıma doğru taşıyordum.
9yaşımda kimse kalmadı.
Kimse henüz o en iç kısma yerleşme fırsatı bulamadı.
Üzgünüm ama seni benliğimin en derinine alamamak benim sorunum.
Hiçbir zaman ulaşamayacağın o kısmı sürekli gözüne sokuyor olmak benim sorunum.
Zayıflıklarım ve nasırlarım benim sorunum.
Bazı müzikler gözlerimi yaşartır.
Bu
Benim
Sorunum.
Tüm dünyam başıma yıkılmayacak çünkü henüz kurmadım.
Farkında olduğum her şey benim.
Birinin himayesine ihtiyaç duymak yerine kendi himayemin altında ezilmek benim sorunum.
Gökyüzü dönmekten çok cildinden kayan renkli saten gibi görünüyor bana.
Bir sapık olmam benim sorunum.
Çocuklara baktığımda pedofililerin gözlerinin daha önce onlara dokunduğunu düşünüyor olmak benim sorunum.
Sokaktaki yavru kediyi kurtarmadığım için hissettiğim vicdan azabı benim sorunum.
Saten başıma yıkılıyor bak.
Yalnızca benim başıma.
İçime düşüşlerimi sana açmamak benim merhametim.
İyi davranmak zorunda hissetmek benim metanetim.
Sana acıyor olmak beni hep üzmüştür, bazen üstte hissetmeni istemek benim iyi kara kalbim.
En güzel dilimi sana ayırmak benden bir şey eksiltmedi.
Eksiltseydi paylaşmazdım.
Dünya
Bak dünya dönüyor ve ben yalnızca tetikleme mekanizmasını bildiğim bir silah tutuyorum.
Gırlağın biraz üstünden, aynaya bakarak namlu ucuna göre ayarlanan açıyla.
Adli tıpta intihar edenleri incelerken en eski kesiğin çoğunlukla ince ve yüzeysel olduğu görülür.
İçimde şüphe yok ve ellerim titremiyor.
En net olduğum an bu olmalı.
Emniyetin yerini biliyorsan kendini öldürmek basittir.
Bir şeyler düzeltilemeyecek kadar kötü değilse tabi.

Veya tüm bu kötü yüz, kendimi kandırmak için değilse.